VAE dla przemysłu tekstylnego, włókienniczego i skórzanego

VAE oferuje wiele interesujących właściwości dla przemysłu wytwórczego w branży tekstylnej, takich jak tapicerka i zastosowania wewnętrzne.

• StandardTg w temperaturze otoczenia od -15°C do 35°C
• Nie wymaga plastyfikatora, ponieważ temperatura formowania folii jest niższa niż Tg; długotrwały efekt bez sztywności po migracji plastyfikatora
• Właściwości hydrofilowe włókien hydrofilowych (np. celulozy) są idealne do tkanek i artykułów higienicznych.
• Skuteczne sieciowanie z włóknami celulozowymi jest dobrze established
• Wysoka elastyczność dzięki szkieletowi etylenowemu
• Wiązanie wodorowe możliwe z blokiem konstrukcyjnym octanu winylu
• Niska palność w porównaniu do np. Styrolakrylanów
• Elastyczna stabilizacja w opakowaniu ochronnym koloidu lub emulgatora
  • możliwe są dyspersje od anionowych do głównie niejonowych

Dla wyściółki tekstylnej

Proces napawania tekstyliów to technika nakładania barwników lub chemikaliów na tkaniny poprzez zanurzanie ich w roztworze, a następnie wyciskanie nadmiaru płynu. Proces ten składa się zazwyczaj z następujących etapów:

• Napełnianie: Tkanina jest przepuszczana przez koryto zawierające barwnik lub roztwór chemiczny, a następnie między dwoma rolkami, które wywierają nacisk i wtłaczają roztwór w tkaninę.
• Suszenie: Tkanina jest suszona gorącym powietrzem lub promieniowaniem podczerwonym w celu usunięcia wilgoci i utrwalenia barwnika lub substancji chemicznej na tkaninie.
• Utwardzanie: Tkanina jest podgrzewana do wysokiej temperatury, aby zakończyć reakcję barwnika lub substancji chemicznej z włóknami tkaniny i poprawić trwałość koloru.

W zależności od rodzaju użytego barwnika lub środka chemicznego, proces napawania może różnić się pod względem liczby kąpieli, temperatury, pH i dodatków. Niektóre powszechne rodzaje procesów napawania to:

• Barwienie termosolowe: Jest to ciągły proces barwienia tkanin syntetycznych, takich jak poliester, barwnikami dyspersyjnymi. Tkanina jest wyściełana roztworem barwnika, a następnie podgrzewana do wysokiej temperatury (180-220°C) w komorze termosolowej przez kilka sekund w celu sublimacji barwnika i przeniesienia go na tkaninę.
• Barwienie parą wodną: Jest to ciągły proces barwienia tkanin celulozowych, takich jak bawełna, barwnikami reaktywnymi. Tkanina jest nasączana roztworem barwnika zawierającym alkalia i mocznik, a następnie poddawana działaniu pary przez kilka minut w celu aktywacji barwnika i utworzenia kowalencyjnego wiązania z tkaniną.
• Barwienie metodą pad-dry-cure: Jest to ciągły proces barwienia tkanin celulozowych barwnikami reaktywnymi bez użycia soli. Tkanina jest nasączana roztworem barwnika zawierającym alkalia i mocznik, a następnie suszona i utwardzana w wysokiej temperaturze (150-180°C) przez kilka minut w celu aktywacji barwnika i utworzenia kowalencyjnego wiązania z tkaniną.

Dla powłok tekstylnych

Powlekanie tekstyliów to proces nakładania jednej lub więcej warstw polimeru, żywicy lub innego materiału na powierzchnię tkaniny w celu poprawy jej właściwości lub wyglądu. Powlekanie tkanin może być wykonywane różnymi metodami, takimi jak rozprowadzanie, powlekanie zanurzeniowe i laminowanie tkanin. Niektóre z celów powlekania tkanin to uczynienie ich wodoodpornymi, ognioodpornymi, antystatycznymi, odpornymi na promieniowanie UV lub samoprzylepnymi.

Niektóre przykłady procesów powlekania tekstyliów to

• Rozprowadzanie powłoki: Tkanina jest przepuszczana przez koryto zawierające roztwór powlekający, a następnie ściskana między dwoma wałkami w celu wtłoczenia roztworu w tkaninę. Rozpuszczalnik jest następnie odparowywany, a powłoka jest utwardzana termicznie.
• Powlekanie zanurzeniowe: Tkanina jest zanurzana w wodnym roztworze chemikaliów lub zabiegów, a następnie suszona i utwardzana za pomocą ciepła. Metoda ta jest stosowana w celu poprawy wytrzymałości, stabilności lub kompatybilności tkaniny z innymi procesami.
• Laminowanie tkanin: Tkanina jest łączona z inną warstwą tkaniny lub materiału za pomocą ciepła i ciśnienia. Metoda ta jest wykorzystywana do tworzenia tkanin hybrydowych o określonych właściwościach lub funkcjach.

W powłokach tekstylnych stosuje się kilka polimerów

Powłoki tekstylne są wykonane z różnych polimerów, w zależności od pożądanych właściwości i zastosowań powlekanej tkaniny. Niektóre z powszechnie stosowanych polimerów w powłokach tekstylnych to:

Polioctan winylu

Polioctan winylu (PVAc) i alkohol poliwinylowy (PVA): Są to rozpuszczalne w wodzie polimery, które tworzą elastyczne i przezroczyste powłoki na tkaninach. Są one stosowane do powlekania papieru, kartonu i włóknin.

Polichlorek winylu

Polichlorek winylu (PVC): Jest to termoplastyczny polimer, który tworzy trwałą i wodoodporną powłokę na tkaninie. Jest używany do powlekania tkanin do zastosowań zewnętrznych, takich jak namioty, plandeki i płaszcze przeciwdeszczowe.

Poliuretan

Poliuretan (PUR): Jest to wszechstronny polimer, który może tworzyć miękkie lub twarde powłoki na tkaninie. Jest używany do powlekania tkanin do zastosowań sportowych, medycznych i ochronnych, takich jak rękawice, bandaże i kamizelki kuloodporne.

Polimer akrylanowy

Poliakrylan: Jest to syntetyczny polimer, który tworzy oddychającą i elastyczną powłokę na tkaninie. Jest używany do powlekania tkanin odzieżowych, wyposażenia domu i zastosowań higienicznych, takich jak kurtki, zasłony i pieluchy.

Polimery VAE

Polimery VAE są unikalnymi kopolimerami octanu winylu i etylenu. Główne zalety polimerów VAE to:

• Miękkość
• Hydrofilowość
• Wysoka przyczepność do materiałów celulozowych
• Trudnopalność
• Nieżółknięcie (stabilność UV, brak odbarwień)